محمدبن ابراهیم مشهور به ملا صدرا از جملة دانشمندانی است که اسلوبی ساده و روان و در عین حال بلیغ و متعالی،محمل افکار بلند و عمیق وی گشته، کسی که عمق و گستردگی معنا و زیبایی و استواری اسلوب، در کنار اندیشة فلسفی و عرفانی فراخ و تابناکش ،رمز و راز پایندگی و جاودانگی سخن او را باعث شده است. سبک نویسندگی ملا صدرا به جهت برخورداری از ویژگی های نثر فنی، اسلوبی زیبا ورفیع وشکوهمندی دارد.دقت در گزینش و انتخاب واژگان،حسن مطلع،حسن تخلص،حسن ختام،تناسب و همبستگی و توافق میان الفاظ ،قوت و استحکام اسلوب که در بهره گیری از صور خیالی همجون تشبیه ،استعاره ،کنایه و استفاده از اسلوب های استدلالی و استشهادی و اقتباس از قرآن و حدیث، ،نمود یافته؛استیفای معنا و پرداختن به همة جوانب معنا که در قالب صنایعی چون ایغال ،توشیع،تذییل،اعتراض،تقسیم و... به چشم می خورد و نیز فضایی لبریز از موسیقی و آهنگی دلنشین که در ظرافت هایی همجون سجع ،موازنه ،طباق ،جناس ،مراعات النظیر ،رد العجز علی الصدر ،تشابه الاطراف و .. نواخته می شود ،علاوه بر تعمیق و تلطیف معنا ،از بارزترین ویژگی های سبک نویسندگی ملاصدراست که زیبایی روح افزایی به کلام وی بخشیده است.در این مقاله براساس آثار وی، سبک نویسندگی او را از منظر زیبایی شناسی بررسی می کنیم.

کلمات کلیدی