کنترل و جمعآوری سیلابها از مهمترین و اساسیترین موضوعات در مدیریت حوضه آبریز است، که در شهرها به دلیل توسعه شهری و تغییرات قابل توجه در الگوی طبیعی حوضه آبریز، اهمیت بیشتری مییابد. در گذشته رویکرد مدیریتی، سیلاب شهری بسیاری از کشورها به صورت سنتی و معطوف به جمعآوری، انتقال و دفع آن بوده است. اما امروزه رویکرد مدرن در مدیریت سیلاب شهری با تکیه بر روشهایی که بیشترین تطابق را با فرآیندهای چرخه طبیعی آب سطحی که اصطلاحاً روشهای توسعه کماثر نامیده میشود، پیشنهاد میشود. بکارگیری این روش بهعنوان یکی از راهبردهای مهم در مدیریت سیلاب شهری بهویژه در کشورهای توسعهیافته هر روزه اهمیت بیشتری پیداکرده و رو به گسترش است. در ایران نیز به دلیل رشد شهرنشینی و شکلگیری کلانشهرها، مسئله مدیریت سیلابشهری هر روزه اهمیت بیشتری مییابد. در این راستا هزینههای زیادی برای مدیریت سیلاب شهری به روش سنتی با ایجاد انواع سازهها، برای جمعآوری و دفع سیلاب صرف شده و کمتر به روشهای توسعه کماثر توجه شده است. در این پژوهش سعی شده تا روشهای توسعه کماثر معرفی شده و روشهای اجرا شده و جایگاه آن در مدیریت سیلاب شهری بیان شود. همچنین بهترین راهکارهای مدیریتی برای مناطق مختلف ایران معرفی شود.

کلمات کلیدی