به­منظور بررسی تأثیر کودهای آلی، شیمیایی و تلقیح میکوریزایی بر شاخص­های رشدی، عملکرد کمی و کیفی چین‌های مختلف گیاه دارویی شوید (Anethum graveolens L.)، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 92-1391 به اجرا درآمد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی اجرا شد. در این مطالعه 12 تیمار که شامل فاکتوریل کود آلی و شیمیایی در چهار سطح (کود دامی، ورمی­کمپوست، کود شیمیایی اوره و شاهد) و تلقیح میکوریزایی در سه سطح (Glomus mosseae و Glomus intraradices و عدم تلقیح) در نظر گرفته شدند. بر اساس نتایج به­دست آمده، بیشترین و کمترین عملکرد بخش سبزینه­ای به­ترتیب در چین دوم و چین سوم معادل 4259 و 2043 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. همچنین نتایج مقایسه میانگین‌ها نشان داد که شاخص سطح برگ، عملکرد بخش سبزینه­ای، عملکرد ماده خشک، درصد و عملکرد اسانس، بین تیمارهای میکوریزایی با تیمار شاهد تفاوت معنی­داری داشت. با این وجود بین تیمارهای تلقیح با G. mosseae وG. intraradices تفاوت معنی­داری (در سطح پنج درصد) در صفات ذکر شده مشاهده نشد. عملکرد بخش سبزینه­ای، عملکرد ماده خشک و عملکرد اسانس گیاه دارویی شوید در کودهای آلی (ورمی­کمپوست و دامی) به­طور معنی­داری بیش از تیمار کود شیمیایی بود. با توجه به نتایج به­دست آمده به­نظر می­رسد استفاده از انواع کودهای آلی در مقایسه با شیمیایی، نقش بیشتری در بهبود عملکرد کمی و کیفی گیاه شوید داشته باشد.

کلمات کلیدی