ارائه راهکارهای مناسب سازگاری و کاهش اثرات تغییر اقلیم در هر منطقه ملزم به پیشبینیهای صحیح تغییرات اقلیمی در آن منطقهه اسه . کهه خود این پیشبینیها به شدت متکی به خروجی مدلهای GCM اس . اما وجود تعداد زیادی از این مدلها و خروجیهای متفاوت آنها در ههر منطقهه باعث سردرگمی محققان در انتخاب آنها میشود. در این راستا عملکرد 21 مدل بهروز GCM از CMIP5 بر اساس نمره مهارت ارزیابی شد و در ادامه پیشنگری از تغییرات دما و بارش طی سالهای 2045 - 2065 و 2080 - 2100 تح سناریوهای انتشار جدید RCP2.6 و RCP8.5 ارائه شد. از روش نگاش همفاصلهی تابع توزیع تجمعی برای تصحیح خطای شبیهسازی مدلها استفاده شد. ارزیابی منطقهای شبیهسازی دما و بارشِ مدلهای اقلیمه ی CMIP5 نشان داد شبیه سازیها با خطا همراه اس و میبایستی قبه از اسهتفاده تصهحیح شهوند . اگرچهه تصهح یح خطها ی سهبب کهاهش خطهای غیرسیستماتیک شد اما خطای سیستماتیک در شبیه سازی مدلها همچنان قاب توجه اس . به دو طریق میتوان نتایج شهبیه سهازی مهدل هها را بهبهود بخشید اولاً لحاظ کردن تمام گروههای یک مدل در تحلی ها و دوماً یافتن ترکیبی بهینه از مدلها متناسب با منطقه. از اینرو ترکیبی بهینه از مدلها متناسب با منطقه انتخاب شد -مدلهای انتخابی-. بالاترین متوسط مقدار نمره مهارت برای شبیهسازی متوسط سالانه بارش و دما به ترتیب 04 / 0 و 38 ./ مربوط به مدلهای انتخابی در بین ایستگاهها بود. عدم قطعی در پیشنگریهای تغییرات دما و بارش در قرن حاضر تحه ته أثیر انتخهاب سهنار یوی انتشار دوره زمانی و مدلها اس .

کلمات کلیدی