هدف این پژوهش دستیابی به یک مدل مناسب برای پیش بینی دقیق تر وجه نقد آتیشرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، می باشد. بدین منظور اطلاعات 250 شرکت در دوره زمانی سالهای 1383 الی 1395 در نظر گرفته شد. ابتدا با استفاده از یک پژوهش اکتشافی و نظرسنجی از خبرگان، متغیرهای اثرگذار بر پیش بینی وجه نقد مشخص شدند. این متغیرها به دو دسته، متغیرهای مبتنی بر عملیات شرکت (نرخ رشد فروش، چرخه عمر واهرم مالی) و متغیرهای مبتنی بر ساختار بازار و اقتصاد (چرخه های تجاری، تحریمهای اقتصادی و مالی و نوسان نرخ ارز) تقسیم و مرحله به مرحله به مدل بنیادی بارت، کرام و نلسون اضافه ومدلهای حاصله به روش گشتاورهای تعمیم یافته برازش داده شدند. در نهایت، از بین همه مدلها، مدل بهینه و نهایی، مدلی بود که کمترین خطای پیش بینی را ارائه داد. سپس، اثر چرخه عمر بر فرایند پیش بینی وجه نقد آتی شرکتها بررسی و مشخص شد، شرکتهای بالغ از خطای پیش بینی وجه نقد کمتری نسبت به شرکتهای درحال رشد یا در حال افول برخوردارند. نتایج نشان می دهد، منظور نمودن متغیرهای اثرگذار بر پیش بینی می تواند منجر به افزایش دقت و کاهش خطای پیش بینی وجه نقد گردد. از سوی دیگر، قرارداشتن شرکتها در دوره های متفاوت چرخه عمر می تواند بر توانایی پیش بینی وجه نقد آنها موثر باشد و لذا بهتر است در مدلهای پیش بینی، ناهمگنی شرکتها با توجه به چرخه عمر آنها درنظر گرفته شود.

کلمات کلیدی