چکیده کاهش ‌وزن، خسارت سرمازدگی و پوسیدگی های انباری همیشه به عنوان مهم‌ترین موانع بر سر راه انبارمانی و صادرات میوه‌های انار مطرح بوده‌ است. این عوامل عمدتاً به علت فعالیت متابولیکی، حساسیت میوه به سرما، نفوذ وگسترش قارچ‌های ساپروفیتی یا پارازیتی به داخل میوه انار در زمان قبل از برداشت، برداشت میوه و یا پس از برداشت آن شکل می‌گیرند. در تحقیق حاضر تأثیر آب گرم با دو دمای متفاوت (25 و 50 درجه سانتی گراد)، همچنین استفاده و یا عدم استفاده از پوشش پلی اتیلن (LDPE) با ضخامت 20 میکرون برکیفیت انبارمانی، درصد پوسیدگی، شاخص سرمازدگی، کاهش وزن و خصوصیات بیوشیمیایی میوه انار رقم پوست نازک قندهاری مورد بررسی قرارگرفتند. بدین منظور میوه‌های انار تیمار شده به مدت 4 ماه تحت شرایط دمایی1±5 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90- 85 درصد نگهداری شدند. نتایج نشان داد که پس از 120 روز انبارمانی، اثر پوشش پلی اتیلن و تیمار آب گرم (50 درجه سانتی گراد) بر شاخص سرمازدگی، کاهش وزن، پوسیدگی و حفظ کیفیت معنی دار (01/0>P) بود. بیشترین درصد‌کاهش وزن، شاخص سرمازدگی و شاخص پوسیدگی به ترتیب با میانگین 37، 7/24 و 12/3 درصد در تیمار بدون پوشش و آب 25 درجه سانتی‌گراد و کمترین میزان درصد کاهش وزن و شاخص سرمازدگی در پوشش پلی اتیلن و آب 50 درجه سانتی‌گراد به ترتیب 6/1و 2/2 مشاهده شد. تیمار با آب گرم 50 درجه سانتی‌گراد موجب کاهش میزان پوسیدگی قارچی حاصل از کاربرد پوشش پلی‌اتیلن در پایان دوره انبارمانی (4 ماه) شد. به طور کلی پوشش پلی‌اتیلن باعث حفظ رطوبت در اطراف میوه‌ها، تیمار آب گرم باعث سفتی بافت پوست و ضد عفونی میوه‌ها گردید، در نتیجه باعث حفظ کیفیت و ماندگاری بیشتر میوه‌ها می‌گردد.

کلمات کلیدی