به منظور بررسی تأثیر گیاهان پوششی مختلف و مدیریت مالچ آنها بر شاخصهای رشدی لوبیا ) P. vulgaris L. ( در شرایط حضور و عدم حضور علفهایهرز، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 92 - 1391 ، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل گیاه پوششی در سه سطح شبدر برسیم ) T. alexandrinum L. ،) چاودار ) S. cereale L. ( و مخلوط شبدر برسیم+ چاودار )نسبت 50 : 50 (، در دو تراکم توصیه شده و افزایش یافته ) 5 / 1 برابر توصیه شده( و سه روش مدیریت مالچ شامل خشک کردن گیاهان پوششی با علفکش گلایفوسیت و سپس باقیگذاشتن بقایا بر روی پشته، کفبر کردن گیاهان پوششی و خارج کردن بقایای آن وکفبر کردن گیاهان پوششی به صورت سبز و تازه و سپس باقیگذاشتن آنها بر روی سطح خاک بود. نتایج بیانگر اثر معنیدار تیمارهای آزمایش بر تراکم و وزن خشک علف های هرز و حداکثر میزان شاخصهای رشدی گیاه لوبیا بود. بر این اساس،کمترین تراکم و زیست توده کل علفهای هرزو بیشترین شاخص سطح برگ لوبیا ) LAI (، در تیمارهای شاهد کنترل شیمیایی ( 68 / 4 (، شاهد وجین دستی ) 96 / 3 ( و در ترکیب تراکم افزایش یافته گیاه پوششی مخلوط شبدر+ چاودار و مدیریت علفکش+ مالچ گیاه ) 82 / 4 ) مشاهده شد. همچنین حداکثر ماده خشک تجمعی ) TDM ( و کمترین تراکم و زیستتوده کل علفهای هرز، باز هم در این تیمارها و هر یک به ترتیب به مقدار 43 / 747 ، 49 / 708 و 71 / 719 گرم بر مترمربع به دست آمد. سرعت رشد محصول ) CGR ، گرم در مترمربع در روز( و سرعت رشد نسبی ) RGR ، گرم بر گرم در روز( نیز روندی مشابه با ماده خشک تجمعی داشت، بهطوریکه گیاه لوبیا به ترتیب در تیمارهای ذکر شده، از بیشترین مقادیر برخوردار بود. در مورد شاخص های رشدی، در بین تیمارهای گیاه پوششی بدون استفاده از علف کش نیز تیمار حفظ بقایای گیاه پوششی روی سطح خاک، به مراتب بهتر از حذف باقیمانده گیاه پوششی بود. در مجموع، مخلوط گیاهان پوششی در تراکم افزایش یافته، به همراه حذف گیاه پوششی توسط علفکش، بهترین ترکیب تیماری جهت رسیدن به حداکثر شاخصهای رشدی لوبیا بود.

کلمات کلیدی