مبنای «نظریة یادگیری مشارکتی ویگوتسکی » است. رویکرد تحقیقی «روش پژوهش اسنادی » است و برای انجام آن از «تکنیک تحلیل محتوا » استفاده شد. قلمرو موردمطالعة این پژوهش اسناد و مدارک معتبر علمی، استانداردها و گزار شهای بی نالمللی در طراحی مدرسه و نمون ههای موردی مدرس ههای طراح یشده بر مبنای رویکرد سازنده گرایی اجتماعی است که با روش نمون هگیری هدفمند انتخاب شد هاند. بنا بر یافت ههای پژوهش، مه مترین مؤلف ههای یادگیری مشارکتی عبار تاند از: ساختن دانش، نقش فعال یادگیرنده، تسهیل یادگیری، تنوع مواد و منابع یادگیری، زمینه و تعامل محوری که در ابعاد فضایی )رنگ، محوط هسازی و انعطا فپذیری(، روا نشناختی )مناطق اجتماعی غیررسمی(، فیزیولوژی )دما، تهویه، نور و سروصدا( و رفتاری )پیکربندی U شکل، میزهای گرد، فضاهای بازی، فضاهای شخصی، فضای عمومی یادگیری )خیابان یادگیری(( م یتواند بازنمایی مطلوبی از فضای فیزیکی مدرس ههای ابتدایی ارائه دهد. همچنین نتایج نشان دادند که ایجاد محیط یادگیری مشارکتی در ابعاد ساخت دانش، تعامل، تنوع در منابع و مواد آموزشی، تسهیل یادگیری و نقش فعال یادگیرنده، نیازمند طراحی فضای فیزیکی با در نظر گرفتن تنوع رنگی، انعطا فپذیری در طراحی فضا و محوط هسازی و نیز ایجاد مناطق اجتماعی غیررسمی است. علاوه بر این، توجه به ویژگ یهای فیزیولوژی فضا موجب تأثیر بر سرعت یادگیری، کیفیت تدریس، ارتقای رفتار اجتماعی دان شآموزان، تسهیل در دستیابی به هد فهای آموزشی، دسترسی به تجهیزات و تسهیلات متنوع یادگیری و ایجاد فضای یادگیری مشارکت محور م یشود.

کلمات کلیدی