از پرسش های اساسی جمعیت شناسان و جامعه شناسان این است که چرا میزان باروری در چند سده اخیر کاهش پیدا کرده است. صاحبنظران عواملی مختلفی را علت تغییر در رفتار باروری انسان سده 20 و21 می دانند. پرسش اساسی این است انسان مدرن نسبت به فرزندآوری چه تغییری کرده است و او چه برداشتی از فرزندآوری دارد. ایران یکی از کشورهایی است که کاهش در نرخ باروری را در 50 سال اخیر تجربه کرده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی آگاهی زنان متأهل نسبت به فرزندآوری است.بدین منظوربه روش پدیدارشناسانه آگاهی وتجربه 11 زن متاهل بررسی شده است . بنا بر نتایج پدیدار اجتماعی فرزندآوری شامل تم های مرکزی معنای فرزند آوری، تعداد فرزندان ایده آل،تعداد فرزندان معقول، ترجیح جنسی فرزند، دلایل فرزند آوری، موانع فرزندآوری،موانع فرزند آوری بیش از حد معقول، نگرانی از فرزند آوری، نگرانی از نداشتن فرزند، تجربه فرزند داشتن، تجربه بارداری، تصور حاملگی،پیروی از الگوی فرزند آوری مادر، دلایل رضایت یا عدم رضایت از تعداد فرزندآوری خانواده مبدأو چگونگی تشویق مادر به فرزند آوری می باشد. این پدیدار اجتماعی حاصل میان ذهنیت مشارکت کنندگان پژوهش در باب فرزند آوری است.

کلمات کلیدی