انسانها در زندگی خود با انواع هیجانات روبرو هستند. این هیجانات به دو دسته مثبت و منفی تقسیم می‌شوند. در نوع دوم افراد برای اجتناب و رهایی از آنها تلاش می‌کنند. هیجانات از منظرهای فلسفی، زیستی و روانشناسی قابل مطالعه هستند. محمد بن زکریای رازی و ابن سینا از فیلسوفانی هستند که درباره هیجان حزن و اندوه بحث کرده‌اند. با مقایسه و گزارش آثار این دو در می‌یابیم که: محمد بن زکریای رازی با پیش گرفتن روش اخلاق فلسفی، هدفش را سلامت محوری قرار می‌دهد، رویکرد وی معطوف به جسم و روان است. حزن و غم از منظر وی مذموم و عدم اعتدال مزاج و پندارهِ ثبات داشته ها، عوامل ایجادی آن است. حفظ اعتدال مزاج، منفی انگاری داریی ها و اصلاح نگرش ثبات داشته ها از جمله روش های درمانی مورد توجه رازی در کتاب «طب روحانی» می باشد. ابن سینا در مواجهه با اندوه و حزن رویکرد کمال محور دارد. وی در درمان غم و اندوه مذموم، به امری فراتر از سلامت تن می‌اندیشد. شیخ، درمان های روانی و معنوی را موثرتر در درمان این عارض نفسانی می‌داند. از نظر وی افزون بر اصلاح انگارهِ ثبات داشته ها، زیارت و دعا عامل مهمی برای زدودن غم است.

کلمات کلیدی