بررسی نیاز کودی و جایگزین کردن کودهای زیستی (قارچ‌های مایکوریزا) بجای کودهای شیمیایی جزء مسائل بسیار ارزشمند در کشاورزی پایدار و حفظ سلامت جامعه می‌باشد. قارچ های مایکوریزا به وسیله تلقیح مایکوریزایی موجب تغییر در متابولیسم گیاه میزبان می‏شوند و این تغییر در متابولیسم، سبب تولید ترکیبات دفاعی در گیاه می‏گردد. علاوه بر آن، این قارچ ها باعث بهبود وضعیت تغذیه‏ای و آبی گیاه و در نهایت بهبود رشد گیاه می گردند. به‏منظور بررسی و مقایسه تأثیر نه گونه قارچ مایکوریزا بر برخی خصوصیات رشدی، محتوای نسبی آب برگ، میزان رنگیزه های فتوسنتزی، فلاونوئید و کاروتنوئید گیاه دارویی همیشه‏بهار، پژوهشی گلدانی بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سال 1397 انجام پذیرفت. صفات مورد مطالعه شامل ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد شاخه گل دهنده، قطر ساقه، وزن خشک گل، میزان رنگیزه‏های فتوسنتزی (کلروفیل a، b، کارتنوئید و کلروفیل کل)، محتوای نسبی آب برگ، میزان فلاونوئید و کاروتنوئید گل بودند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد اثر قارچ‌های مایکوریزا بر کلیه صفات مورد مطالعه در این تحقیق در سطح احتمال یک درصد معنی‏دار شد. از میان نه گونه قارچ مایکوریزای مورد بررسی در این تحقیق کاربرد قارچ Glomus mosseae بیشترین تأثیر را بر بهبود اکثر شاخص‌های رشدی گیاه همیشه‌بهار از جمله ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی و شاخه گل‌دهنده و وزن خشک گل گذاشت. همچنین این قارچ تأثیر مثبتی بر بهبود رنگیزه‏های فتوسنتزی داشت؛ به‏طوری که میزان کلروفیل کل در تلقیح با آن نسبت به تیمار شاهد 68 درصد افزایش یافت. بیشترین محتوای نسبی آب برگ و کاروتنوئید گل نیز در تلقیح با این قارچ مشاهده گردید. پس از آن قارچ‌های Glomus etanicatum و Glomus geosporum بیشترین تاثیر را بر بهبود اکثر صفات مورد بررسی داشتند. بنابراین از میان گونه‏های مایکوریزای مورد بررسی در این تحقیق G. mosseae، G. etanicatumو geosporum G. بیشترین تأثیر را در افزایش رشد و تولید مطلوب متابولیت‌های ثانویه در گیاه دارویی همیشه‏بهار داشتند به‏طوری‏که می توان آنها را به عنوان جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی در کشاورزی ارگانیک در تولید این گیاه توصیه نمود.

کلمات کلیدی