چکیده زمینه: با توجه به نقش راهبردی اخلاق در موفقیت و سودآوری سازمانی، و اهمیت رعایت اصول اخلاقی توسط مدیران، هدف این پژوهش تبیین مؤلفه‌های رفتاری رذیلت اخلاقی حرص در مدیران است. روش: روش پژوهش حاضر روشی ترکیبی (کیفی و کمی) است. جامعه مورد مطالعه، در هر دو بخش، مدیران ارشد (رده عالی و میانی) و مدیران عملیاتی شاغل در ستاد شهرداری مشهد هستند. در بخش کیفی، نمونه مورد مطالعه 16 نفر از خزانه کیفی می باشد که به روش غیر تصادفی هدفمند به دست آمده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، مصاحبه و برای تحلیل مصاحبه ها از روش پدیدارشناسی توصیفی کُلایزی اصلاح‌شده بهره گرفته شد. در بخش کمی نمونه مورد مطالعه 122 نفر از جامعه آماری 174 نفره است که با روش نمونه گیری طبقه ای بدست آمدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه و برای تحلیل آن از روش تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. یافته ها: در بخش کیفی نتایج نشان داد که رفتار مبتنی بر حرص مدیران شامل 7 مؤلفه بروز رفتار سیاسی، نادیده گرفتن اخلاقیات، رفتار منفعت طلبانه، رفتار مادی گرایانه، تمایل به رفتار قدرت‌طلبانه، فقدان آینده نگری و آشفتگی رفتاری می باشد. در بخش کمی نتایج نشان داد که روایی پرسشنامه بر اساس اعتبار همگرایی (انسجام ساختاری ابزار)، اعتبار افتراقی (عدم همپوشانی بین سازه های پرسشنامه) و بهینه بودن مؤلفه های انتخابی مورد تأیید است. همچنین پایایی پرسشنامه تأیید گردید. نتیجه گیری: در این پژوهش مؤلفه‌های رفتاری رذیلت اخلاقی حرص در مدیران تبیین گردید. آشنایی مدیران سازمان با این مؤلفه ها، کمک می کند تا سازمان‌ها با تغییر نگرش مدیران، زمینه لازم برای کاهش حرص آنان را فراهم نمایند.

کلمات کلیدی