پژوهش پیش‌رو در تلاش است که با نیازسنجی مخاطبان (دانش‌آموختگان و دانشجویان مقطع دکتری) به بررسی و آسیب‌شناسی آزمون‌های بسندگی زبان انگلیسی وابسته به وزارت عتف و دانشگاه‌های ایران بپردازد و پس از آن آزمونی استاندارد و یکسان را به‌عنوان آزمونی واحد پیشنهاد دهد. بدین‌منظور پس از موضوع‌بندی پاسخ‌های کیفی که از طریق مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته با 30 نفر اعضای هیأت علمی ( 19 زن و 11مرد) و 35 نفر دانش‌آموختگان و دانشجویان مقطع دکتری (13 زن و 22 مرد) از شهرها و رشته‌های گوناگون در دانشگاه‌های سراسر ایران گرفته شد، پرسشنامه‌ای محقق‌ساخته تدوین شد و به جهت اعتباریابی پرسشنامۀ طراحی‌شده ابتدا از 200 نفر دانش‌آموخته یا دانشجوی مقطع دکتری (117 مرد و 83 زن) دانشگاه‌های سراسر ایران از رشته‌های گوناگون (نمونۀ در دسترس) خواسته شد به پرسشنامه پاسخ دهند و پس از آن نیز 442 نفر (223 مرد و 219 زن) شامل دانش‌آموختۀ دکتری (57 نفر)، دانشجوی دکتری (320 نفر) و عضو هیأت علمی (65 نفر) به پرسشنامۀ اعتباریابی‌شده پاسخ دادند. بنابراین جامعۀ آماری در مجموع 642 نفر بوده است که نظر خود را در مورد آسیب‌شناسی آزمون‌های بسندگی زبان انگلیسی به لحاظ 4 معیار روایی، پایایی، تأثیر و عدالت آزمون بیان کرده‌اند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که شرکت‌کنندگان رضایت چندانی از آزمون‌های مذکور ندارند و معتقدند این آزمون‌ها براساس بریده‌هایی از آزمون‌های بین‌المللی تافل و آیلتس قدیمی تهیه می‌شوند و ملاحظات فرهنگی و بومی معمولاً در آن‌ها رعایت نمی‌شوند. بنابراین، در پایان جهت ارتقای کیفی آزمون‌های بسندگی زبان انگلیسی در ایران پیشنهاداتی ارائه شده است.

کلمات کلیدی