در این مطالعه ۵۰ رأس گاوشیری نژاد هولشتاین که مبتلا به ورم پستان بالینی درجه‌ی دو بودند در دو گروه به‌صورت اتفاقی قرار گرفتند. در گروه کنترل درمان گاوها به روش معمول یعنی تزریق ۱۰ سی‌سی محلول حاوی ۲۵۰ میلی‌گرم سفتیوفور سدیم با سرنگ ۱۰ سی‌سی به داخل سر پستانک بود. در گروه درمان با استفاده از لوله‌ی معدی نوزادان شماره‌ی ۸ آنتی بیوتیک به داخل پستان به شکل عمقی تجویز شد. قبل از درمان نمونه شیر به‌صورت آسپتیک اخذ شد وکشت باکتریایی انجام گردید. پاسخ درمانی از جهات مختلف بین دو گروه با هم مقایسه شد که شامل تعداد زایش، تعداد روز از زمان شروع درمان تا مشاهده‌ی بهبود بالینی، تولید شیر و تعداد سلولهای سوماتیک بودند. همچنین بر اساس کشت، ارگانیسم‌های اشرشیا کلی، استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوکوس آگالاکتیه و سایر میکروارگانیسم ها جدا گردید. میزان جداسازی باکتری های مختلف با پاسخ به درمان گروه های مختلف اختلاف معنی داری نداشت (P> ۰.۰۵). پاسخ به درمان بین دو گروه اختلاف معنی‌داری از بابت تعداد زایش، میزان تولید شیر، تعداد سلولهای سوماتیک، طول درمان و فراوانی باکتری‌ها وجود نداشت. با مقایسه آماری میزان تولید شیر در روزهای ۵ روز قبل از ورم پستان، در زمان درگیری و ۷ روز پس از درمان و لحاظ کردن روزهای شیرواری تفاوت معنا داری در بین روش‌های درمانی مشاهده نشد. در نهایت نتایج مطالعه نشان داد که تجویز آنتی بیوتیک سفتیوفور سدیم داخل پستانی با استفاده از لوله‌ی معدی نوزادان، در ورم پستان‌های درجه دو در این مطالعه بهبود قابل‌توجهی ایجاد نکرد.

کلمات کلیدی