تغییر اقلیم می تواند شدت و فراوانی رخدادهای فرین اقلیمی مرتبط با بارش را در آینده تغییر داده و فشار بیشتری بر دسترسی به منابع آب ایجاد کند. این مطالعه به پیش‌نگری بلند مدت روزهای خشک (CDD) و مرطوب (CWD) متوالی ایران پرداخته است. برای این منظور از داده‌های‌ بارش 41 ایستگاه همدید کشور و برونداد بارش پنج مدل منتخبCMIP6 شامل GFDL-ESM4, IPSL-CM6A-LR, MPI-ESM1-2-HR, MRI-ESM2-0, UKESM1-0-LL در دوره تاریخی (2014–1975) و دو دوره آینده (2060-2021 و 2100-2061) تحت سناریوهای مبتنی بر مسیرهای اجتماعی و اقتصادی (SSPs) استفاده گردید. برای درستی سنجی برونداد بارش مدل های منتخب از سنجه‌های آماری r، RMSE، MBE و جدول توافقی مهارتی (ROC) استفاده شد. سپس روزهای خشک و مرطوب متوالی با استفاده از شاخص‌های CDD و CWD کارگروه ETCCDI محاسبه شد. نتایج درستی سنجی مدل های منفرد نشان داد از بین پنج مدل CMIP6، مدل IPSL-CM6A-LR دارای بیشینه کم‌برآوردی و UKESM1-0-LL بیشینه بیش برآوردی برای بارش ایران است. پس از بررسی مهارت فردی مدل‌ها یک مدل همادی با به کار گیری روش میانگین وزنی مستقل (IWM) ارائه شد. امتیاز مهارتی پس از ایجاد مدل همادی چندگانه (MME) بهبود قابل ملاحظه‌ای یافت. نتایج این مطالعه شواهدی را ارائه می‌دهد که بی‌هنجاری دوره های خشک متوالی به عنوان یک نمایه استاندارد برای خشکسالی‌های کوتاه مدت تحت شرایط تغییر اقلیم در ایران افزایشی است. بیشترین افزایش روزهای خشک متوالی در ایران با حداکثر 4.26 روز تحت سناریوی SSP5-8.5 در دوره 2100-2061 در حوضه‌های آبخیز دریای خزر و دریاچه ارومیه خواهد بود.

کلمات کلیدی