بهنژادی مولکولی برای بسیاری از گیاهان زینتی با چالش‌های زیادی ازجمله اندازه بزرگ ژنوم، چندگانی و یا فقدان منابع ژنتیکی کافی مواجه است. توالی‌یابی نسل بعدی (NGS)، روشی موثر برای توسعه تعداد زیادی از نشانگرهای DNA در یک بازه زمانی کوتاه است. در‌حال‌حاضر، چندشکلی‌های تک نوکلئوتیدی (SNP) به عنوان یکی از محبوب‌ترین نشانگرهای DNA، شناخته می‌شوند و در بسیاری از مطالعه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. یکی از روش‌هایی که امروزه به کمک نشانگر SNP جهت ارزیابی ژرم‌پلاسم گیاهی با ژنوم‌های پیچیده و توالی‌یابی‌نشده ابداع شده است، روش تعیین ساختار ژنتیکی به کمک توالی‌یابی (GBS) می‌باشد. تا‌کنون، از این روش جهت بهنژادی و ارزیابی ژنتیکی ژرم‌پلاسم برخی از گونه‌های گیاهان زینتی از جمله رز، ارکیده و اطلسی استفاده شده است. از میان این بررسی‌ها، یک پژوهش بر روی گل ادریسی (Hydrangea macrophylla L.) با هدف مطالعه پویش کل ژنومی (GWAS)، ده پژوهش به منظور بررسی تنوع ژنتیکی گونه‌های زینتی مختلف از جمله گلوکسینیا، ارکیده دندروبیوم و همچنین درختان زینتی Franklinia alatamaha وCornus florida L.، چهار مطالعه به منظور ساخت و تکمیل نقشه ژنتیکی گیاهانی از جمله رز و اطلسی و سه مطالعه به منظور توسعه نشانگرهای مولکولی در گونه‌های رز، یاس بنفش و گل ادریسی و یک مطالعه به منظور بررسی تنوع ژنتیکی درون و بین‌گونه‌ای سریش‌های (Eremurus spp) ایران انجام شده است. از این روش می‌توان به منظور شناسایی تنوع ژنتیکی برای ساخت نقشه‌های ژنتیکی لینکاژی با تراکم بالا و کشف نشانگرهای مولکولی لازم در بررسی‌های QTL، GWAS و همچنین برای شناسایی ژنهای کاندید ازجمله ژن‌های کنترل‌کننده‌ی فرآیند گلدهی بهره برد. روش تعیین ساختار ژنتیکی به کمک توالی‌یابی با توجه به هزینه کم به ازای هر نشانگر در مقایسه با سایر روش‌های تعیین ژنوتیپ موجود در دنیا و همچنین کارایی و دقت بالا، می‌تواند به شکل گسترده‌ای در بررسی‌های ژنتیکی، توالی‌یابی و بهنژادی گیاهان زینتی مورد استفاده قرار گیرد.

کلمات کلیدی