زمینه و هدف: ارگونومی یا مهندسی عوامل انسانی، با هدف افزایش بهره­وری و با توجه به اهمیت سلامتی و ایمنی انسان در محیط کار شکل گرفته است. هدف پژوهش حاضر آن است که عوامل ارگونومیک موثر بر رضایت شغلی کارکنان نیروی انتظامی، اولویت­بندی شوند. روش: پژوهش حاضر براساس هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی - تحلیلی است. تیم تصمیم را پانزده نفر از کارشناسان ناجا که آگاه به مسائل نیروی انسانی بوده با حداقل 20 سال سابقه کاری تشکیل می دهند و به روش گلوله برفی انتخاب شدند. در این پژوهش، ابتدا شاخص‌ها و راهکارهای استخراج شده از پیشینه و متون مربوطه، توسط خبرگان بازنگری شدند. در مرحله بعد و به‌منظور رتبه­بندی و تعیین وزن شاخص­ها و راهکارهای شناسایی‌شده از روش تحلیل سلسله‌مراتبی فازی استفاده شد. روایی پرسشنامه­ها با استفاده از نظرات گروه خبره انجام شد. همچنین پایایی در پرسشنامه اولیه با محاسبه آلفای کرونباخ (92/0) و در پرسشنامه تحلیل سلسله‌مراتبی فازی با نرخ ناسازگاری کمتر از 1/0 تایید شد. یافته­ها: ابتدا با بررسی متون و ادبیات مرتبط، نوزده راهکار برای ارتقاء مهندسی عوامل انسانی شناسایی شد. سپس خبرگان شش راهکار تهیه وسایل حفاظت فردی، تهیه ابزار کار مناسب، بهبود نوبت کاری، کنترل فشار­های کاری، تهیه لباس فرم و پوتین و ایجاد وضعیت مناسب بدن در هنگام کار را به‌عنوان مهمترین راهکار انتخاب کردند. همچنین با استفاده از روش تحلیل سلسله‌مراتبی فازی وزن بهبود نوبت کاری (35/0)، تهیه لباس فرم و پوتین (22/0)، تهیه ابزار کار مناسب (17/0) و ایجاد وضعیت مناسب بدن در هنگام کار (1/0) به‌دست آمد. نتایج: به‌دلیل محدودیت­های اجرایی، مالی و زمانی، ناجا می­تواند برای پیاده‌سازی اصول مهندسی عوامل انسانی با هدف افزایش رضایت شغلی کارکنان خود، به‌ترتیب بر بهبود نوبت کاری، تهیه لباس فرم و پوتین مناسب و تهیه ابزار و تجهیزات کار مناسب به‌عنوان عواملی که دارای اهمیت بیشتری هستند، تمرکز کند.

کلمات کلیدی