جمعیت رو به رشد جهان به‏خصوص در کشورهای درحال‌توسعه از یک‌سو و نیاز به تأمین غذا برای این جمعیت از سوی دیگر، برداشت بی‏رویه از منابع را به دنبال داشته است. پیرو اهداف سازمان ملل متحد در راستای نیل به توسعه پایدار، پژوهشگران رویکردهای میان ‌رشته‌ای متنوعی را برای دستیابی به‌نوعی تعادل پویا در تولید و مصرف منابع ارائه داده‌اند. مهم‌ترین آن‌ها رویکرد هم‌بست آب، انرژی و غذا است. مدیریت هم‌بست آب، غذا و انرژی باهدف تأمین امنیت، مستلزم رویکردهای یکپارچه برای تجزیه ‌و تحلیل است تا قادر به برنامه‏ریزی صحیح و مقرون‌به‌صرفه باشد. کشور ایران با اقلیم خشک و نیمه‌خشک و منابع محدود آب، اکنون بیش از قبل نیازمند حفظ امنیت آب، غذا و انرژی است. با توجه به اهمیت این موضوع در این پژوهش به یکی از بحرانی‌ترین دشت‌های ایران یعنی محدوده مطالعاتی مشهد، پرداخته می‌شود. این محدوده مطالعاتی باوجود کلان‌شهر مشهد که دارای جمعیت (ثابت و متغیر) قابل توجه‏ای است، مورد توجه بسیاری از مدیران و سیاست‌گذاران در بخش آب و انرژی قرار دارد. در این پژوهش از نرم‏افزارهای WEAP برای مدیریت منابع آب و غذا و نرم‏افزار LEAP برای مدیریت بخش انرژی استفاده شد. به منظور ارزیابی رویکرد هم‏بست، دو سناریو مطرح گردید؛ سناریو اول وضعیت منابع و مصارف را بدون در نظر گرفتن رویکرد هم‌بست و سناریو دوم همان شرایط را با در نظر گرفتن رویکرد هم‌بست نشان می‌دهد. پس از بررسی و مقایسه نتایج حاصل از هر دو سناریو مشخص شد که با مدیریت بهم پیوسته منابع آب و انرژی وضعیت حوزه آبریز مشهد بسیار بحرانی‌تر است از زمانی است که رویکرد هم‌بست در نظر گرفته نشده باشد.

کلمات کلیدی