افراد کم‎برخوردار به‎صورت روزمره در مواجهه با شرایط نابسامان اقتصادی، در حال مبارزه برای بقا و خروج از شرایط نامناسب فقر هستند. پژوهش حاضر با توجه به پژوهش‎های اندک در حوزه استراتژی‎های بقای افراد کم برخوردار در ایران و با هدف توجه به تجربه‎‎ زیسته‎‎ی این افراد، صورت پذیرفته است. در این پژوهش از نظریه رفتاری/تصمیم گیری، نظریه سرمایه انسانی، نظریه دارایی‎ها و ریسک مالی/درآمدی، و نظریه اجتناب از خطر جهت افزایش حساسیت نظری استفاده شده است. روش پژوهش حاضر کیفی، تکنیک جمع آوری داده مصاحبه های نیمه ساخت یافته و تکنیک تحلیل داده، تحلیل مضمون (طبق چهارچوب براون و کلارک) است. یافته های حاصل از 22 مصاحبه در میان افراد کم‎برخوردار شهر مشهد نشان می دهد استراتژی‎های بقای به کار گرفته شده، شامل استراتژی های حمایت جویی معیشت محور، اشتغال گزینی ناقص، آموزش و کسب مهارت های پایه ای، نزول شدید مصرف خانوار، و فعالیت های مقطعی مجرمانه بوده است.

کلمات کلیدی