گردشگری روستایی یکی از انواع گردشگری است که نقش مهمی در توسعه اقتصادی-اجتماعی جوامع روستایی ایفا می کند و می‌تواند در ‏استقلال اقتصادی، خلق فرصت‌های شغلی جدید و بهبود شرایط اجتماعی زنان روستایی نیزموثر باشد. یکی از تمهیدات جالب و ‏جدید در این راستا، ایجاد اقامتگاه های بوم گردی در نواحی روستایی و شهری است که بررسی تاثیر آن بر توانمندسازی زنان روستایی، هدف این تحقیق را تشکیل می دهد. این پژوهش از نوع کاربردی و ‏به لحاظ روش تحقیق توصیفی-تحلیلی، با رویکرد قیاسی است. اطلاعات لازم از طریق مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی ( پرسشنامه محقق ساخته)، جمع آوری شده است. جامعه آماری را 110 زن روستایی شاغل (دائمی و ‏غیردائمی) در اقامتگاه‌های بومگردی خراسان رضوی تشکیل می دهد که طی سال های 94 تا 96 تاسیس شدند و شامل 21 اقامتگاه در 16 روستا ‏و3 شهر استان است. اطلاعات بدست آمده از طریق نرم افزار ‏SPSS‏ مورد تجزیه وتحلیل آماری قرارگرفت و نتایج آزمون ‏T‏ تک نمونه ای نشان داد، توسعه اقامتگاه‌های بومگردی در منطقه مورد مطالعه با میانگین کلی 2.5 در سطح کمی بر توانمند سازی اقتصادی زنان روستایی تاثیر داشته است ولی اثرات اجتماعی با میانگین 2.8 بالاتر بدست آمد که حاکی از تاثیرات بیشتر برتوانمند سازی اجتماعی زنان است با آزمون رتبه ای فرید من، مشخص شد، بالاترین رتبه توانمند سازی اقتصادی مربوط به شاخص «افزایش فرصت های شغلی» و بالاترین رتبه های توانمند سازی اجتماعی به « اعتماد به نفس » و «حس تعلق مکانی» زنان تعلق دارد. همچنین با آزمون پیرسون، رابطه همبستگی مثبت بین توانمند سازی اقتصادی‏ و اجتماعی زنان روستایی بدست آمد که ارتقاء یکی در دیگر شاخص ها تاثیر مثبت دارد.

کلمات کلیدی