پژوهش حاضر با مظالعه نظامها و شیوههای تامین مالی روستایی و کشاورزی کشورهایی همچون هند، چین و ترکیه بر آن بود که ضمن درک بهتر سازوکارهای اعتباری اجراشده توسط نهادهای مالی در این کشورهایه طراحی یک نظام تامین مالی مستحکم تر و کارآمدتر برای تامین مالی روستایی در فضای تامین مالی کشاورزی کشور بپردازد. اگرچه عوامل سیاسی، اقتصادی و نیز میراث جغرافیایی و تاریخی، بخش کشاورزی و به تبع آن تامین مالی این بخش را در هر کشوری متاثر و منحصر به فرد می سازد، اما معمولا بررسی تجارب کشورهای مختلف می توانند ضمن روشن ساختن مسیر، به سازماندهی نظام تامین بهینه برای این بخش کمک شایانی کند. بنابراین، با بررسی نظام های مالی مختلف بخش کشاورزی می توان در راستای رسیدن به هدف تامین مالی پایدار بخش کشاورزی به چهارچوبی مشترک دست یافت. در پژوهش حاضر با توجه به دستاوردها و نتایج بررسی مدلهای تامین مالی کشاورزی در کشورهای منتخب فرآیند تامین مالی طراحی شده برای بهبود نظام مالی کشاورزی کشور ارائه شد. در این مدل سعی شد که با اصلاح بنیادین در ساختار و شیوه های اعطای وام در بخش کشاورزی توسط موسسات مالی و اعتباری و ایجاد انعطاف پذیری در پرداخت وام از یک سو هزینه های مبادله کاهش یابد و از سوی دیگر اعتبار مورد نیاز کشاورزان در زمان مناسب تامین شود. در چهارچوب طراحی شده باتوجه به اهمیت زیربخش ها در ارزش افزوده بخش کشاورزی شناسایی فعالیت ها و خدمات دارای بیشترین اولویت و نیز دارای بیشترین معوقات در بازپرداخت تسهیلات برای بهبود وصول مطالبات با روشهای جایگزین ضروری می نماید.

کلمات کلیدی