اکثر معضلات محیط‏زیستی، معلول رفتارهای افراد یک جامعه بوده و خود تأثیرپذیر از عوامل دیگری است؛ بنابراین برای تاب‏آوری در مشکلات محیط‏زیستی، هم‌راستایی رفتارهای فردی و اجتماعی با محوریت بوم‏شناختی ضروری است. هدف از این پژوهش شناخت میزان رفتارهای محیط‏زیستی شهروندان شهر رضویه استان خراسان رضوی و عوامل مؤثر بر آن بوده تا با ارائه راه‏حل‏‏هایی بتوان رفتارهای افراد را به سوی رفتارهای سازگار با محیط‏زیست تشویق نمود. با روش پیمایشی – میدانی، طبق فرمول کوکران، تعداد 334 خانوار به کمک روش تصادفی سیستماتیک، انتخاب و با پرسشنامه محقق‏ساخته موردمطالعه قرار گرفتند. یافته‏های پژوهش نشان می‏دهند که بین رفتار محیط‏زیستی شهروندان با متغیرهای دانش، آگاهی، باور و ارزش محیط‌زیستی و همچنین سن رابطه معناداری وجود دارد. البته رفتار محیط‏زیستی برحسب جنسیت، وضعیت تأهل، میزان تحصیلات و شغل افراد متفاوت است. طبق نتایج، شهروندان این شهر، دارای رفتار محیط‏زیستی بوده و تمایل به مشارکت دارند. ازآنجاکه بهترین گزینه برای موفقیت در هر فعالیتی مشارکت مردم است، برای دستیابی به رفتارهای مطلوب محیط‏زیستی باید بر روی برنامه‏های مشارکتی منطقه‏ای و محلی در شهرها تمرکز نمود. به‌هرحال، با توجه به مفهوم رفتار شهروندی پایدار، یافته‏های این پژوهش، افقی برای سیاست‏گذاری محیط‏زیستی در اجتماع فراهم می‏کند.

کلمات کلیدی