با در نظر گرفتن ماهیت پویای موجود در صادرات زعفران کشور، تحلیل در خصوص رشد صادرات این محصول بر پایه اختلاف بین ارزش‌های صادرات بین دو زمان مشخص، درک درستی از ثبات در روابط تجاری میان ایران و کشورهای طرف صادرات را نمی­دهد. با توجه به اهمیت صادرات زعفران، این مطالعه به بررسی روابط صادراتی این محصول طی دوره زمانی 97-1376 با بهره‌گیری از تابع بقای کاپلان مایر و برآورد مدل کاکس نیمه پارامتریک پرداخته است. نتایج تحلیل کاپلان مایر نشان داد که تنها 20% از روابط صادراتی زعفران تا پایان دوره موردبررسی باقی ­مانده است. برآوردهای به‌دست‌آمده از مدل کاکس نیز نشان داد که عواملی چون تولید بالاتر، وجود روابط تجاری باسابقه تر، و تولید ناخالص داخلی بالاتر کشورهای واردکننده ریسک از دست رفت یک رابطه صادراتی را به ترتیب 006/0، 33/0 و 007/0 درصد کاهش داده و لذا باعث افزایش طول مدت صادرات می­شود. همچنین صادرات با کشورهای آسیایی از ریسک از دست رفت کمتری نسبت به سایر کشورها برخوردار است. با توجه به این نتایج، تقویت صادرات به طرف­های تجاری با اقتصاد بزرگ­تر، و ایجاد شبکه­های بازاریابی و زنجیره عرضه محصول با کشورهای پرسابقه در خرید زعفران که عرضه هماهنگ و پایدارتر محصول را تضمین می­نماید، اهمیت داشته و پیشنهاد می­شود.

کلمات کلیدی