رابطۀ سالم مدرس و دانشجو می‌تواند فرصتی برای رشد فردی و تحصیلی فراهم کند. آن‌چه میان رابطۀ سالم و ناسالم تفاوت ایجاد می‌کند، استفاده از زبان و رفتاری نوازشی یا سرکوب‌گر است که به آن نوازه می‌گویند. به طور معمول، زبان نوازه‌ها معیار و غیرادبی است که نوع ادبی آن، با ‌این پیش‌فرض ‌که با ترکیب ادبیات و نوازه می‌توان فرصتی برای کاربرد خلاقانۀ زبان و پیوند زبان، فرهنگ و ادبیات فراهم کرد، مطرح شده است. بدین‌منظور، مطالعۀ حاضر با هدف بررسی ترجیحات نوازه‌گیری دانشجویان به دریافت نوازۀ ادبی و غیرادبی ، به روش کمی انجام شد. هدف از بررسی جنسیت، آگاهی از تفاوت و تمایل زنان و مردان به نوازۀ ادبی و غیرادبی است؛ زیرا آنان با وجود رشد در بستر زیستی و فرهنگی مشابه، ممکن است نگرش متفاوتی داشته باشند. حجم نمونه 411 دانشجو (133 مرد، 278 زن) در مقاطع و رشته‌های تحصیلی گوناگون بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامۀ محقق ساختۀ نوازه‌های ادبی و غیرادبی است. نتایج نشان داد که زنان به نوازۀ غیرادبی و مردان به نوازۀ ادبی تمایل بیش‌تری دارند. علت انتخاب نوازه‌های ادبی توسط مردان و نوازه‌های غیرادبی توسط زنان را می‌توان با ویژگی‌های شخصیتی آن‌‌ها، آداب گفتگو میان زنان و مردان، جایگاه اجتماعی آن‌ها که منجر به انتخاب زبان نوازه‌ها می‌شود و عدم وجود رابطه‌ای صمیمی میان مدرس و دانشجوی غیرهمجنس و ویژگی‌های‌ متفاوت زبان ادبی و غیرادبی توجیه کرد .

کلمات کلیدی