مدیریت یکپارچه آبخیزداری می‌تواند به‌عنوان یک پیش‌شرط لازم برای مدیریت پایدار و بهبود سبک زندگی و معیشت مردم محلی موردتوجه قرار گیرد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی پیشران‌ها و سناریوهای مؤثر بر مدیریت یکپارچه روستاهای حوضه آبخیز داورزن است. برای این کار از ابزار پرسش‌نامه استفاده شد که به‌وسیله کارشناسان خبره و اجرایی(شامل اعضای هیئت‌علمی صاحب‌نظر و کارکنان منابع طبیعی، سازمان‌های مردم‌نهاد فعال و جوامع محلی) تکمیل گردید. اعضای آن به روش نمونه‌گیری گلوله‌برفی انتخاب شدند. برای مشخص کردن پیشران‌های چالش‌برانگیز از مدل MICMAC استفاده شد. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، شاخص‌هایی ازجمله پایین بودن متوسط درآمد و سرمایه بهره‌برداران؛ کمبود تسهیلات اعطایی کم‌بهره بانک‌ها، مؤسسات اعتباری و صندوق حمایت از توسعه تنوع معیشتی و اتکای ضعیف دولت به بخش خصوصی در واگذاری اختیارات به این بخش به دلایلی ازجمله ورشکستگی یا بی‌تعهدی سرمایه‌گذاران و... مهم‌ترین پیشران‌های دخیل در زمینه مدیریت یکپارچه آبخیز روستایی داورزن را شکل می‌دهند. برای تشریح سناریوهای محتمل از نرم‌افزار سناریو ویزارد استفاده شد. نتایج این بخش نشان داد از مجموع 24 وضعیت موجود، سناریوی دهم به‌عنوان مطلوب‌ترین حالت سناریوی ممکن در نظر گرفته شد.

کلمات کلیدی