در این تحقیق، با استفاده از یک نمونه شامل 2642 مشاهده از دادههای سالانه شرکتهای عضو بورس اوراق بهادار تهران برای دوره 1380 تا 1394 ، شواهدی ارائه میشود که ورود یا خروج جریانهای نقدی غیرعملیاتی عمده، که با رخدادهای شرکتی مانند عرضه عمومی اولیه یا رخدادهای تامین مالی و سرمایهگذاری همبسته است، احتمالا به دلیل تاثیر بر درجه تحمل ریسک، باعث تغییر در سیاست مدیریت سرمایه در گردش و متعاقبا افزایش یا کاهش در میزان سرمایهگذاری در سرمایه در گردش میشود. مطابق یافتههای تحقیق، این تغییر میتواند به صورت مستقل از شوکهای فروش باعث تغییر اقلام تعهدی عادی سرمایه در گردش شود و نتیجتا، عدم کنترل آن در مدلهای تعهدی، باعث بیشنمایی یا کمنمایی اقلام تعهدی غیرعادی، به ویژه در آزمونهای کشف مدیریت سود حول رخدادهای شرکتی، میگردد. شواهد حاصل از شبیهسازی مونت کارلویی خطای نوع اول نشان میدهند که مدلهای تعهدی مورد بررسی، میزان اقلام تعهدی غیرعادی را برای نمونههای تصادفی از دهک پایین و بالای تغییر جریانهای نقدی غیرعملیاتی به ترتیب کمنمایی و بیشنمایی میکنند. به دلیل همبستگی جریانهای نقدی غیرعملیاتی با متغیرهای جداکننده در مطالعات کشف مدیریت سود حول رخدادهای شرکتی، یافته فوق میتواند نشان دهد که احتمالا بین خطای اندازهگیری سنجه اقلام تعهدی غیرعادی و متغیرهای جداکننده یک همبستگی وجود دارد و لذا نتایج این تحقیقات، در صورت عدم کنترل این همبستگی، دارای تورش است. این تحقیق، ضرورت کنترل تاثیر جریانهای نقدی غیرعملیاتی بر تغییر سیاست مدیریت سرمایه در گردش را در تحقیقات کشف مدیریت سود، به ویژه حول رخدادهای شرکتی، برجسته میکند.

کلمات کلیدی