درکیفیت وچگونگی تصرفات تعلیمی وآموزشی انسان درموجوداتی که درظاهرفاقدشعورند،همچون جمادات،نباتات وحیوانات، اتفاق آرایی در میان اندیشمندان اسلامی وجود ندارد.یافته های تحقیق به روش اسنادی وتحلیل محتوایی براساس مبانی کلامی وفلسفی الهام گرفته ازآیات قرآن اثبات می کند، مرتبه علمی ومنزلت تعلیمی انسان نسبت به موجودات طبیعی،واسطه فیض وعامل تسهیل وایجاد بهبود درفرایندتکمیل آنهاست.تعلیم وتعلم مرتبه عالی و منحصربفرد تصرفات می باشد،که درموجودات جمادی،نباتی وحیوانی،ازسوی خداوندتکوینی وازسوی بشرتسخیری بوده وبا شعوریا عدم شعور موجودات طبیعی سازگار است.انسان به اذن الهی با نفوذ وسیطره علمی به حدود،قابلیت ها،روابط و قوانین حاکم بین موجودات از آنهاکشف المحجوب کرده،وظرفیت های پنهان آنهارا از قوه به فعل تبدیل می کند و از این طریق هم نیازمندیهای خود را مرتفع، وهم سایرموجودات را به کمال می رساند.

کلمات کلیدی