مقدمه: مدیریت بهینه سرمایه در گردش به عنوان یک منبع مالی کم هزینه نقش ویژه ای در افزایش اثر بخشی و کاهش هزینه ها دارد. هدف این پژوهش بهینه سازی مدیریت سرمایه در گردش در صنعت دارو با استفاده از نظام های هوشمند است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ روش، تحلیلی-ریاضی و از لحاظ هدف کاربردی است. نمونه آماری پژوهش شامل 24 شرکت دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1393-1388 است. رفتار متغیر های مستقل و وابسته پژوهش با استفاده از شبکه عصبی پایه شعاعی الگو سازی و مقادیر بهینه متغیر های مستقل با جست و جوی فراگیر تمام دامنه حاصل شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که در صنعت دارو، بهینه دوره گردش حساب های دریافتنی کمینه 10 روز و بیشینه 45 رو است، بهینه دوره گردش حساب های پرداختنی بین 40 و 54 روز و بهینه دوره گردش موجودی مواد و کالا در ازای سودآوری بهینه در بازه 252 و 273 روز است. نتیجه گیری: مقادیر بهینه دوره گردش حساب های دریافتنی نشان می دهد که برای رسیدن به بهترین سودآوری در صنعت دارو، فروش های نسیه باید در دوره های کوتاه مدت (حداکثر 45 روزه) وصول شود و فروش های اعتباری برای جذب مشتری روش مناسبی است. خرید از فروشندگان مواد اولیه باید به روش اعتباری باشد تا از خروج زودهنگام منابع جلوگیری شود اما دوره پرداخت نباید از 54 رئز تجاوز کند. دوره پرداخت دراز مدت باعث خواهد شد که تهیه کنندگان مواد اولیه از ادامه فعالیت یا شرکت خودداری کنند. هم چنین، موجودی مواد و کالا باید به طور میانگین کمینه هر 252 روز و بیشینه هر 273 روز گردش داشته باشد. بنابراین، به مدیران پیشنهاد می شود که در مدیریت سرمایه در گردش و تنظیم بودجه، مقادیر بهینه بدست آمده در این پژوهش را مدنظر قرار دهند.

کلمات کلیدی