امروزه؛ به سبب فضای رقابتی موجود که وجود نیروی انسانی مستعد را در سازمان‌ها، ضرورتی اجتناب ناپذیر می‌سازد، سازمان‌ها لازم است استراتژی‌ها و رویکردهای توسعه منابع انسانی را جهت بقا و توسعه سازمانی بکار گیرند. یکی از رویکردهای اثر بخش در حوزه توسعه منابع انسانی، مربی‌گری است. بدین جهت پژوهش حاضر؛ با هدف بررسی تاثیر مربی‌گری بر عملکرد کارکنان با نقش واسط پاداش و قدردانی، تعهد و یادگیری کارکنان در شرکت گاز استان گلستان، صورت گرفته است. این تحقیق؛ از لحاظ هدف، از نوع کاربردی و به لحاظ روش، از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی می‌باشد. جامعه آماری این تحقیق؛ کلیه کارکنان رسمی شرکت گاز استان گلستان به تعداد ۱۸۴ نفر بوده که بر اساس جدول کرچسی و مورگان، تعداد ۱۲۴ نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از ابزار پرسشنامه با تایید روایی و پایایی آن استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها، از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری و از نرم‌افزار SPSS و Smart PLS، استفاده گردید. پژوهش حاضر دارای نه فرضیه بود که یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد رابطه مربی‌گری و پاداش و قدردانی، مربی‌گری و تعهد، مربی‌گری و یادگیری کارکنان؛ مثبت و معنادار است. همچنین پاداش و قدردانی و عملکرد، تعهد و عملکرد و یادگیری و عملکرد کارکنان؛ ارتباط مثبت و معناداری با یکدیگر دارند. همچنین اینکه پاداش و قدردانی، تعهد و یادگیری؛ رابطه بین مربی‌گری و عملکرد کارکنان را بطور معناداری میانجی‌گری می‌کنند و نقش میانجی آن‌ها مورد تایید قرار گرفت. سهم علمی پژوهش حاضر؛ شناساندن و شفاف‌سازی نقش مربی‌گری بر متغیر مهم عملکرد کارکنان از طریق متغیرهای میانچی مورد تاکید می‌باشد.

کلمات کلیدی