در پژوهش حاضر، یک روش تحلیلی برای ارزیابی رفتار اتصال تیر به ستون بتن‌آرمه پس از مقاوم‌سازی ارائه شده است؛ که در آن، با استفاده از روابط تنش و کرنش‌های اصلی در ناحیه‌ی اتصال، انواع مختلف شکست تخمین زده شده است. در ادامه، روند کسب مقاومت و نحوه‌ی شکست اتصال تیر به ستون به کمک نمودارهای اندرکنش (M-N) به‌عنوان معیاری برای تعیین روش و مقدار تقویت ارائه شده است. در بخش آزمایشگاهی، ۳ نمونه با بار محوری متغیر و ۳ نمونه با بار محوری ثابت، با در نظر گرفتن روش‌های تقویت نصب در نزدیک سطح (N‌S‌M) با میلگردهای فولادی و روش نصب روی سطح (E‌B‌R) با C‌F‌R‌P، ساخته و آزمایش شدند. در انتها، روش تحلیلی پیشنهادی با نتایج نمونه‌های آزمایشگاهی سایر پژوهش‌ها و ۶ نمونه‌ی آزمایشگاهی در پژوهش حاضر مقایسه شده است. نتایج آزمایش تأیید کرد که نمونه‌های تقویت شده با میلگردهای فولادی، رفتار شکل‌پذیرتری دارند و همچنین مقایسه‌ی نتایج آزمایش‌ها با مقادیر روش تحلیلی نشان داد که روش تحلیلی پیشنهادی، به‌طور قابل قبولی می‌تواند رفتار اتصال تیر به ستون را پیش‌بینی کند.

کلمات کلیدی