تهدیدات انسانی در طول چندین دهه اخیر تأثیرات منفی زیادی را بر جمعیت‌های سمداران ایران وارد ‌کرده است. این درحالی است که تغییر اقلیم نیز می‌تواند به واسطه تغییر شرایط کنونی زیستگاه این گونه‌ها میزان آسیب‌پذیری آن‌ها را دو چندان افزایش دهد. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر تغییر اقلیم بر زیستگاه‌های مطلوب بز وحشی (Capra aegagrus)، میزان جابه‌جایی کنونی آن و نحوه پراکنش آینده این گونه تحت دو سناریوی اقلیمی خوش‌بینانه و بد‌بینانه (RCP2.6 - RCP8.5) در بازده زمانی 2061 تا 2080 در سراسر ایران با استفاده از روش حداکثر آنتروپی (MaxEnt) است. در این بررسی از 32 متغییر محیطی در چهار گروه نقشه‌های توپوگرافیک، اقلیمی، کاربری اراضی و پوشش زمین بهره گرفته شده‌است. نتایج این بررسی نشان داد که زیستگاه‌های مطلوب این گونه در ایران هم اکنون 30 درصد از سطح زیستگاه‌های کل کشور را شامل می‌شود، این در حالیست که این میزان زیستگاه در آینده به 26 درصد کاهش پیدا خواهد کرد و بترتیب در سناریوهای خوش‌بینانه و بد‌بینانه 17/35 و 67/33 درصد از زیستگاه‎های زمان حال در آینده از بین خواهند ‌رفت. نتایج بیان‌گر این مسئله است که فاکتور‌های انحراف معیار ارتفاع، شیب و فاصله از مناطق حفاظتی به عنوان تأثیرگذارترین فاکتور‌ها و حداقل دمای سردترین ماه و میانگین دمای گرم‌ترین فصل به عنوان فاکتور‌هایی که کمترین تأثیر را در مطلوبیت زیستگاه برای گونه داشته، در زمان حال و آینده معرفی شده‌است. این موضوع تا حدودی با سایر بررسی‌های صورت گرفته در مورد زیستگاه‌های بز وحشی در فصول مختلف سال و در مناطق مختلف ایران مشابه می‌باشد. همچنین نتایج حاصل پراکنش این گونه را بیشتر در قسمت‌های غرب و شمال غرب ایران نشان می‌دهد.

کلمات کلیدی