منطقه­ی مورد بررسی در شمال­شرق ایران و 10 کیلومتری جنوب­غربی شهرستان خواف واقع شده است. این منطقه دارای برونزدهایی از سنگ­های رسوبی (کنگلومرا)، آتشفشانی (داسیت، آندزیت، بازالت) و آذرآواری (ایگنمبریت) با سن ائوسن پسین است. واحد بازالتی دارای بافت­های پورفیری، گلومروپورفیری، شیشه­ای، غربالی و بادامکی است. کانی­های این واحد شامل پلاژیوکلاز، پیروکسن، هورنبلند و الیوین هستند. در واحد آندزیتی، بافت­های پورفیری با زمینه ریزسنگی، شیشه­ای، گلومروپورفیری و غربالی شناسایی شدند. کانی­های اصلی آن پلاژیوکلاز، هورنبلند و فلدسپار قلیایی هستند. واحد داسیتی دارای بافت پورفیری بوده و شامل کانی­های پلاژیوکلاز و کوارتز و به مقدار کمتر فلدسپار قلیایی است. واحدهای آتشفشانی گرازی ماهیت آهکی قلیایی تا آهکی قلیایی با پتاسیم بالا دارند. غنی شدگی عناصر خاکی نادر سبک (LREE)ها نسبت به عناصر خاکی نادر سنگین (HREE)ها و غنی­شدگی عناصر سنگ دوست بزرگ یون (LILE) نسبت به عناصر با شدت میدان بالا (HFSE) شواهد مهمی گویای این هستند که این واحدها در کمربند ماگمایی پهنه فرورانش تشکیل شده­اند. با توجه به داده­های زمین شیمیایی، سنگ­های آتشفشانی از گوشته غنی شده شکل گرفته­اند و از بین اجزای فرورانشی، دگرنهادی مربوط به رسوب­ها، مهمترین نقش را داشته­است.

کلمات کلیدی