متاورس می‌تواند افق‌های جدیدی را در تعامل انسان با فناوری روشن نماید. در این دنیا انسان‌ها از اینترنت دیگر استفاده نمی‌کنند بلکه درآن، زندگی می‌کنند و با هویت‌های جدید خود‌ساخته؛ انواع تعاملات را فعالانه‌تر از دنیای‌واقعی، تجربه می‌کنند.این فناوری برای کاربران خود تجربه زیست‌جدیدی را می‌سازد که می‌تواند برخی از مفاهیم دنیای‌واقعی را تغییر‌دهد و موجب دگرگونی در نظریه‌های علوم‌انسانی شود، همین مهم کفایت می‌کند که در مواجهه با این پدیده خردمندانه عمل‌شود، تا بتوان از این فناوری در جهت شکوفای استعداد‌های انسانی بهره‌برد. دراین جستار به روش توصیفی-تحلیلی و با رویکرد هستی‌شناسی به بررسی واقع‌انگاری متاورس و نحوه و نوع ادراک در آن براساس دیدگاه ملاصدرا پرداخته شد و مشخص‌گردید که دنیای متاورس برخلاف عقیده برخی افراد یک دنیای توهمی‌ نیست بلکه ظرف وجودی دنیای‌ متاورس عالم طبیعت است و یک فضای واقعی می‌باشد وآنچه که این فضا را قابل ادراک برای کاربران می‌نماید موجودات محسوسی هستند که توسط رایانه‌ها از ماده‌های لطیف ساخته می‌شوند که علل اعدادی برای ادراک در متاورس هستند و کاربران این محسوسات را به واسطه فناوری‌های موجود در متاورس به صورت ادراکات حسی و خیالی درک می‌کنند.

کلمات کلیدی