هدف از این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش بسته‌های تشویقی عملیاتی سازی الگوی کشت از سوی کشاورزان خراسان رضوی می‌باشد. با استفاده از روش نمونه‎گیری غیر تصادفی در دسترس تعداد 283 کشاورز انتخاب‌شده و با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه حضوری داده‌ها و اطلاعات موردنیاز جمع‌آوری گردید. با استفاده از رگرسیون لاجیت چندگانه به بررسی هدف مطالعه پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان دادند که 114 کشاورز بسته قیمتی، 91 کشاورز بسته مدیریتی- زیرساختی و 78 کشاورز بسته یارانه‌ای را انتخاب کردند. نتایج برآورد مدل لاجیت چندگانه نشان دادند که متغیرهای تعداد نیروی کار خانوادگی، ریسک بازار، ریسک مالی، نگرش، کنترل رفتار درک شده و عضویت در نهادهای اجتماعی بر انتخاب بسته مدیریتی- زیرساختی به بسته قیمت تضمینی اثر مثبت و معنی‌دار و متغیرهای میزان درآمد غیر کشاورزی، کشاورزان متوسط مقیاس، هنجار ذهنی، تمایل مالی، وضعیت تأهل و دسترسی کافی به آب اثر منفی و معنی‌دار دارند. همچنین متغیرهای محل زندگی، تعداد نیروی کار خانوادگی، مشارکت و همکاری با جهاد کشاورزی، نگرش، کنترل رفتار درک شده، عوامل فرهنگی و عضویت در نهادهای اجتماعی اثر مثبت و معنی‌دار و متغیرهای کشاورزان بزرگ‌مقیاس، ریسک آب‌وهوا، هنجار ذهنی، قصد رفتاری، رضایت از سیاست و اهداف جهاد کشاورزی و فعالیت و حضور در گروه کشاورزان اثر منفی و معنی‌داری بر انتخاب بسته یارانه‌ای به بسته قیمت تضمینی دارند. اگرچه در این مطالعه بسته قیمتی در اولویت کشاورزان قرار گرفت و از اهمیت بیشتری برخوردار بوده است، پیشنهاد می‌شود دولت در شرایطی که بر اساس دیدگاه‌های کارشناسی معتقد است دو بسته دیگر یعنی بسته‌های مدیریتی- زیرساختی و یارانه‌ای، تأثیر مثبت بیشتری بر اهداف بخش کشاورزی کشور دارد، با تمرکز بر متغیرهای مؤثر بر پذیرش این دو بسته تلاش نماید، نسبت به ارتقای سطح تمایل کشاورزان نسبت به این دو بسته اقدام نماید و بایستی نسبت به ترویج این بسته‌ها بین کشاورزان با تمرکز بر روی عواملی که مانع انتخاب این بسته‌ها هستند، اقدام نماید.

کلمات کلیدی