بهره گیـری از احادیـث در تحقیقـات تربیـت اسـامی، مسـتلزم شناسـایی ظرفیـت و دسـته بندی گزارههـای تربیتـی آنهاسـت تـا پراکندگـی و گسـیختگی مفاهیـم دینـی، انتخـاب و سـازماندهی سـلیقه ای آن و قـرار گرفتـن مفاهیم در جایگاه نامناسـب را کاهش دهـد. لذا بایـد از ورای پیچیدگی دلالـی و سـبکهای بیانـی متنـوع، بـه یافته هـای مطمئنـی از آموزه هـای تربیـت اسـامی دسـت یافـت تـا ظرفیـت مفهومـی احادیـث در عرصه هـای گوناگـون ناظر بـه تربیت، اعـم از: اسـتنباط و فتـوا، نظامسـازی، علـم دینـی، مدیریـت و برنامه ریـزی، قانونگـذاری، آسیب شناسـی، اقدامـات رسـانهای، تبلیغـی، ترویجـی و هنـری، روندهـای اصاحی، روشـن و قابل اسـتفاده گـردد. تحقیق حاضـر بـا درک اهمیـت ایـن مسـئله، تـاش دارد بـا روش توصیـف و تحلیـل الگـوی مفهومـی و بافـت دلالـی گزاره هـای تربیتـی در حجـم نمونـه قابـل توجهـی از احادیـث، گونه هـای آنهـا را شناسـایی و بـر اسـاس سـاختار مفهومـی، آنهـا را دسـتهبندی کنـد. ایـن تحقیـق نشـان داد گزاره هـایتربیتـی احادیـث،دردسـته های کلا ِن:القایـی،تعمیـق،گرایشـی،سـلبی،بینشـی، سـاختاری، ایجابـی، شـناخت ابـزاری، تفصیلـی و زمینـهای جـای می گیـرد و هـر کـدام از ایـن دسـته ها بـه زیرمجموعه هـای جزئی تـری قابـل تقسـیم اسـت.

کلمات کلیدی