مقدمه: هدف از این پژوهش مقایسه‌ی تأثیر مداخله نوروفیدبک بر بهبود قابلیت‌های عصب روانشناختی و عملکرد امواج مغزی دانش‌آموزان طیف اوتیسم می‌باشد. روش‌کار: این پژوهش توصیفی - تحلیلی و از نوع نیمه تجربی است. جامعه‌ی آماری پژوهش دانش‌آموزان مبتلا به طیف اوتیسم بودند که از بین آن‌ها با روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 5 کودک از تنها مدرسه‌ی دولتی تحت پوشش آموزش و پرورش کودکان استثنائی مشهد انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه نوروفیدبک و کنترل قرار داده شدند. قبل از مداخلات، کلیه شرکت‌کنندگان از لحاظ ویژگی امواج مغزی و ویژگی‌های عصب روانشناختی به وسیله‌ی آزمون‌های کانرز، CSI-4، فراستیک، گودیناف مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس در یک دوره‌ی ۶ هفته‌ای، ۱۵ جلسه آموزش نوروفیدبک اعمال گردید و پس از آن هر دو گروه مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده گردید. یافته‌ها: این پژوهش نشان داد که نوروفیدبک تأثیر مثبتی بر بهبود قابلیت‌های عصب روانشناختی شرکت‌کنندگان دارد و بر اساس نتایج آماره‌های توصیفی و استنباطی و نیز ثبت امواج مغزی این یافته‌ها تأیید شده است. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، می‌توان از روش غیردارویی نوروفیدبک، در جهت کاهش اختلالات عصب روانشناختی و افزایش سلامت دانش‌آموزان طیف اوتیسم، استفاده کرد.

کلمات کلیدی