امنیت مسئله اساسی تمامی دولت‌های جهان است که بُعد خارجی آن توسط سیاست‌خارجی کشورها مورد پیگیری قرارگرفته و در تأمین آن کشورهای همسایه که محیط بلافصل هر کشور می‌باشند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند چراکه بروز مسائل امنیتی در یکی از کشورهای هم‌مرز، احتمال وقوع اثر دومینو را افزایش داده و به ایجاد معضلات امنیتی در دیگر کشورهای همسایه و یا منطقه منتهی می‌گردد. سؤال اصلی پژوهش از این موضوع نشات گرفته و عبارت است از اینکه وضعیت شکنندگی دولت‌ها در آسیای جنوب غربی چگونه است و راهبرد متناسب برای امنیت و ارتقای جایگاه ایران چیست؟ برای پاسخ بدین سؤال نظریه امینت منطقه‌ای به‌عنوان مبانی نظری و منطق فازی به‌عنوان روش تحقیق انتخاب شده است تا از طریق بررسی شکنندگی دولت‌های آسیای‌جنوب‌غربی ضمن شناختِ تهدیدات امنیتی موجود، در گام دوم، سیاست‌خارجیِ متناسب با وضعیت موجود را فرا رو نهد. نتیجه بررسی وضعیت آسیایِ‌جنوب‌غربی در شکنندگی دولت‌ها حاکی از آن است که 13 دولت از 17 دولت موجود، دارای هشدار شکنندگی و ایجاد معضلات امنیتی هستند و با استناد به نظریه امنیت منطقه‌ای، به نظر می‌آید که چندجانبه‌گرایی در سیاست‌خارجی باتوجه‌به وضعیت هر یک از مسیرهای شناسایی‌شده، علاوه بر تأمین امنیت منطقه‌ای، منجر به ایفای نقش محوری برای جمهوری اسلامی ایران خواهد شد.

کلمات کلیدی