آب یکی از مهمترین عوامل تأمین امنیت غذایی جمعیت رو به رشد جهان است. محدودیت منابع آب کشور و همچنین رقابت فزاینده‌ی بخش‌های مختلف جهت استفاده از آب، مدیریت بهینه از منابع آبی را ضروری می‌سازد. در شبکه‌های آبیاری استراتژی‌های مختلفی برای مدیریت منابع آبی به‌کار گرفته می‌شود. یکی از این موارد، تخصیص بهینه آب و زمین است. در این پژوهش یک مدل بهینه‌ساز تخصیص آب و زمین با هدف بیشینه‌سازی سود اقتصادی، بر مبنای الگوریتم ژنتیک و استفاده از مدل گیاهی AquaCrop plug-in ارائه شده است. برای این منظور کدنویسی سی شارپ (C#) در فضای ویژوال استودیو انجام شد. برای سنجش کارایی مدل، اراضی تحت پوشش یکی از کانال‌های شبکه‌ی آبیاری مغان بررسی شد. در این مدل سال زراعی به 36 دوره ده روزه تقسیم و عمق آب آبیاری در هر دوره و مساحت زیر کشت نیز به‌عنوان متغیرهای تصمیم در گرفته شدند. نتایج نشان داد بیشترین درصد افزایش میزان سود اقتصادی مربوط به گیاه ذرت دانه‌ای کشت اول، یونجه و گندم به‌ترتیب با 9، 3/7 و 7 درصد است. این در حالی است که کمترین افزایش میزان سود اقتصادی مربوط به گیاه ذرت دانه‌ای کشت دوم و سویا است. حجم آب تخصیص یافته در حالت بهینه به میزان 7/14 درصد کاهش یافت، اما در مقابل سود اقتصادی با افزایش 7/5 درصدی همراه بود. لذا تخصیص بهینه آب در این منطقه بیش از افزایش سود اقتصادی، صرفه‌جویی در مصرف آب را تشویق می‌کند.

کلمات کلیدی