سطوح منطقه‏ای و محلی به‌عنوان سطحی از فضای مدیریت و اجرای سیاست‏های توسعه‏ای، همواره مورد توجه محافل علمی، سیاست‌گذاری و اجرایی بوده است. در این‌راستا، مدل‏های نوین بر توسعه پایدار تأکید داشته‏اند. توسعه پایدار یک منطقه، نه‌تنها باید با منابع گوناگون آن هماهنگ باشد، بلکه می‏باید مبتنی بر محیط اجتماعی و فرهنگ بومی کشور و منطقه نیز باشد تا بتواند به پایداری و موفقیت برسد. لذا در تحقیق حاضر، مدل پویا از مدل مثلث توسعه اقتصادی- فرهنگی در ترکیب با ابعاد توسعه پایدار (اجتماعی، زیست‌محیطی و اقتصادی) ارائه شده است. مدل مثلث توسعه اقتصادی- فرهنگی، یک مدل غیردینامیکی با چهار بعد کارگزاران حکومت، نمایندگان مجلس، بخش خصوصی (معین‏های اقتصادی) و ائمه جمعه است. در این مدل همکاری و هماهنگی، این چهار بعد لازمۀ توسعه منطقه‏ای تلقی شده است. با توجه به پیچیدگی توسعه اقتصادی پایدار که از عوامل گوناگون و تعاملات زیاد تشکیل می‏گردد، در این تحقیق، از رویکرد پویایی‌شناسی سیستم‏ها استفاده می‏شود. نتایج اجرای مدل، نشان می‏دهد تولید ناخالص داخلی حقیقی استان، آب و جمعیت شاغل مطابق نمودار مرجع است و لذا اعتبار مدل تأیید شد. برای نشان دادن تأثیر حضور معین، سه سناریو بررسی شد و نتایج نشان داد که حضور معین، تأثیر افزایشی یکباره و جهشی بر تولید ناخالص داخلی حقیقی منطقه نداشته، بلکه به‌صورت بسیار ملایم و با تأخیر، به روند رشد تولیدات کمک نموده است.

کلمات کلیدی