علف کش های بازدارنده سنتز استولاکتات سینتاز از جمله علف کش هایی هستند که پایداری بالایی در خاک دارند. بقایای این علف کش ها در خاک می تواند به گیاهان بعدی کشت شده، خسارت وارد کند. به منظور ارزیابی پاسخ گیاه ذرت به باقی‌مانده علف‌کش‌های بازدارنده استولاکتات سینتاز مصرف شده در کنترل علف های هرز در کشت گندم بر برخی ویژگی‌های رشد و عملکردی ذرت در دورهای مختلف آبیاری، پژوهشی در کشت و صنعت شهید بهشتی شهرستان اندیمشک در طی سال های زراعی 1400-1399 و 1402-1401 اجرا گردید. تیمارها شامل کاربرد علف‌کش مزوسولفورون متیل سدیم+ یدوسولفورون متیل سدیم (آتلانتیس، 1/2% OD) با دز 1/5 لیتر در هکتار، کاربرد علف‌کش سولفوسولفورون (آپیروس، 75% WG) 26/6 گرم به همراه یک لیتر مویان در هکتار، شاهد دارای علف هرز و شاهد بدون علف هرز (وجین) بودند. علف‌کش‌های بازدارنده سنتز استولاکتات سینتاز در ابتدای پنجه زنی گندم رقم \\\"مهرگان مادری\\\" مورد استفاده قرار گرفتند. در این پژوهش صفاتی مانند طول بوته، تعداد برگ، طول بلال، قطر بلال، تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن صد دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و باقیمانده علف کش در خاک بررسی شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که کاربرد علف کش و دور آبیاری اثر معنی داری بر صفات ارزیابی شده ذرت داشت. کاربرد علف کش آپیروس و آتلانتیس (در شرایط کاربرد چهار دور آبیاری) به ترتیب در سال اول آزمایش سبب افزایش 92 و 30 درصدی و در سال دوم آزمایش سبب افزایش 54 و 41 درصدی عملکرد دانه ذرت در مقایسه با شاهد دارای علف هرز شد. نتایج نشان داد که با افزایش دور آبیاری از اثر منفی کاربرد علف‌کش‌های بازدارنده سنتز استولاکتات سینتاز بر گیاه ذرت کاسته شد و علف کش آتلانتیس در مقایسه با علف کش آپیروس اثر تخریبی بیش تری بر ارتفاع بوته، تعداد برگ، طول و قطر بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف در بلال، وزن صد دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت گیاه ذرت داشت. بررسی نتایج بقایای علف کش در خاک نیز حاکی از این بود که پس از اتمام دوره آزمایش، بقایای علف کش آتلانتیس بیش از علف کش آپیروس بود که این امر سبب بروز اثر تخریبی بیش تر آن در مقایسه با علف کش آپیروس در کشت ذرت شده است.

کلمات کلیدی