رویکردژانری چیست و چگونه می توان ازاین رویکرد در مطالعات عرفانی بهره برد؟اینهاپرسش های اصلی مقاله حاضراست.درابتدابه تعریف ژانر/گونه میپردازیم و ضمن بررسی انتقادی تعاریف ارایه شده،تعریفی تلفیقی ارائه می دهیم که بیشترین تناسب را با نوشتارهای فارسی داشته باشد.در گام بعدی به این پرسش پاسخ می دهیم که گونه شناسی چیست وگونه شناس کیست؟ الزامات گونه شناسی و اینکه در این رویکرد چگونه میتوان از دانش های ادبی متعدد و متنوع استفاده کرد و نیز تفاوت گونه شناسی با دیگر رویکردهای ادبی محور مباحث ما را در این بخش تشکیل می دهند.ً نهایتا این مقاله بر آن است تا نشان دهد گونه شناسی نوشتارها و از جمله نوشتارهای عرفانی ضمن اینکه وجوه تشابهی با دیگر رویکردهای ادبی دارد، می تواند به مثابه شاخه ای مستقل از مطالعات ادبی به شمار آید. روش تحقیق مقاله کتابخانه ای و فن مورد استفاده توصیفی- تحلیلی است.

کلمات کلیدی