وجود ضوابط معتبر برای اطمینان از کیفیت مطلوب گزارشگری مالی از مهم­ترین پایه ­های نظام پاسخ­گویی بخش عمومی است که استانداردهای حسابداری، هسته­ اصلی آن ضوابط را تشکیل می­ دهد. ایفای مسئولیت پاسخ­گویی مالی، مستلزم اعمال یک سیستم حسابداری با نظارت مالی و گزارشگری برای مقاصد عمومی است. موضوع پژوهش، بررسی نقش استانداردهای گزارشگری بخش عمومی در ایفای مسئولیت پاسخ­گویی مدیران دولتی است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نوع، توصیفی- پیمایشی است. جامعه­ ­آماری پژوهش، اعضای هیئت علمی، حسابرسان داخلی و مستقل، نمایندگان دیوان محاسبات در سازمان، مدیران مالی و روئسای حسابداری واحدهای مالی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در پنج حوزه­ معاونت­ ها، شبکه­ های بهداشت، مراکز تحقیقاتی، بیمارستان­ ها و دانشکده­ ها بوده است. پرسش­نامه ­های دریافتی، پس از حذف نسخ ناقص و مخدوش، به تعداد 184 نسخه بوده که با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PLS تجزیه و تحلیل شده است. روش نمونه­ گیری، غیراحتمالی در دسترس بود. نتایج تحلیل داده­ ها، اثر عوامل متأثر از ب­کارگیری استانداردهای گزارشگری بخش عمومی را بر پاسخ­گویی مدیران دولتی، با رابطه و شدت متفاوت منعکس می­کند. لذا نتایج نشان می­ دهد از عوامل متأثر از به­ کارگیری استانداردهای گزارشگری بخش عمومی، عوامل پذیرش، مزایا و قابلیت عملکرد، بر پاسخ­گویی مدیران دولتی، تاثیر مثبت دارد؛ اما، چالش­های به­ کارگیری آن استانداردها بر پاسخ­گویی مدیران دولتی، بی­ معنی ­است. این پژوهش به سازمان­های دولتی، مانند دانشگاه علوم پزشکی مشهد، کمک می ­کند که از مزایا و معایب به­کارگیری استانداردهای گزارشگری بخش عمومی مطلع شوند و براساس آن درمورد به­ کارگیری یا عدم به ­کارگیری این استانداردها تصمیم گیری کنند

کلمات کلیدی