به ­منظور ارزیابی اثر تلقیح با میکوریزا، هیومیک­اسید و وزن بنه مادری بر خصوصیات بنه­ های دختری و عملکرد گل زعفران (Crocus sativus L.)، آزمایشی به­ صورت فاکتوریل در قالـب طـرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 99-1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه وزن بنه مادری (4≥ گرم (کوچک‌)، 8-1/4 گرم (متوسط‌) و 12-1/8گرم (درشت‌))، تلقیح با سه گونه قارچ میکوریزا (Glomus etunicatum و G. mosseae و G. intraradices و ترکیب سه­ گانه و شاهد (عدم تلقیح)) و دو سطح هیومیک ­اسید (با و بدون استفاده) بودند. صفات مورد مطالعه شامل تعداد گل‏ در واحد سطح، وزن ‏تر و خشک گل، وزن تر و خشک کلاله، وزن تر و خشک پرچم و تعداد و وزن بنه­ های دختری بود. نتایج نشان داد که بیشترین وزن بنه‌های دختری درشت (12-1/8 گرم) در تیمار وزن بنه مادری بزرگ+ تلقیح با گونه G. intraradices+ مصرف هیومیک ­اسید با 109 گرم در متر مربع‌ حاصل شد. همچنین بیشترین وزن بنه‌های دختری متوسط‌ (8-1/4 گرم) در تیمار وزن بنه مادری درشت+ تلقیح با گونه G. intraradices+ مصرف هیومیک ­اسید با 63 گرم در متر مربع به ­دست آمد. بیشترین تعداد بنه دختری در واحد سطح از ترکیب سه‌گانه قارچ+ بنه­ های مادری درشت و مصرف هیومیک­ اسید برابر با 67 عدد در متر مربع‌ حاصل شد. به ­طور کلی، نتایج نشان داد که کاشت بنه­ های مادری درشت، همبستگی بالایی با عملکرد بنه­های دختری، گل و کلاله زعفران داشت. همچنین کاربرد هیومیک­ اسید و تلقیح با گونه­ های میکوریزا بهبود عملکرد گل و بنه­ های دختری را موجب شد.

کلمات کلیدی