در سال‌های اخیر استفاده از انواع مختلف الیاف در بتن افزایش رو به رشدی داشته است و هر نوع خاص از الیاف موجب بهبود ویژگی مشخصه ای از بتن می گردد، الیاف پلی‌پروپیلنی نیز نوعی الیاف پلیمری هستند که افزودن درصدهای اندک آن موجب بهبودی چشمگیری در خواص بتن می‌شود. در این پژوهش با استفاده از مصالح محلی و مواد افزودنی میکروسیلیس به عنوان جایگزین سیمان و فوق‌روان‌ساز پلی‌کربوکسیلیک دو سری نمونه، نمونه های شاهد و مسلح به الیاف پلی‌پروپیلن رشته‌ای 6 و 12میلی‌متری، به میزان 2/0، 4/0و 8/0 درصد وزن سیمان ساخته شدند. بعد از عمل‌آوری در اتاقک بخار، آزمایش‌های مقاومت فشاری و کششی در سنین 3، 7 و28 روزه بر روی نمونه‌ها صورت گرفت. نمونه‌های مربوط به نفوذپذیری نیز بعد از 28 روز عمل‌آوری، به مدت 24 ساعت تحت فشار 5 بار، در دستگاه آزمایش نفوذ‌پذیری قرار داده شدند تا با اندازه گیری عمق نفوذ آب، میزان نفوذپذیری با استفاده از رابطه Valenta محاسبه گردید، در نهایت، مقدار درصد الیاف و اثر الیاف بر مقدار نفوذپذیری و تغییرات آن با خواص مکانیکی بتن مورد بحث و بررسی قرارگرفت و مشخص شد که مقاومت فشاری اولیۀ نمونه‌های بتن الیافی نسبت به نمونه‌های شاهد کمتر بوده ولی با افزایش سن نمونه‌ها نتایج برعکس می‌گردند و بیشترین افزایش مقاومت فشاری 28 روزه مربوط به مقدار الیاف مصرفی 8/0% بوده است و لی مقاومت کششی نمونه‌های بتن الیافی از همان سنین اولیۀ بتن نسبت به نمونه شاهد افزایش نشان می‌دادند و نرخ افزایش با بالا رفتن سن بتن بیشتر می‌شد و بیشترین میزان افزایش مقاومت کششی نیز در سن 28 روزۀ بتن و در نمونه‌های بتنی حاوی 4/0% الیاف مشاهده شد. درآزمایش‌های اندازه‌گیری میزان نفوذپذیری نمونه‌ها، ضریب نفوذپذیری کلیۀ نمونه های تسلیح شده با الیاف پلی‌پروپیلنی در مقایسه با نمونۀ شاهدکاهش یافته بود وکمترین مقدارضریب نفوذپذیری در نمونه‌های دارای 4/0% الیاف حاصل شد.

کلمات کلیدی