تحوﻻت دهه چهل ایران در حوزههای مختلف از جمله آموزشوپرورش مبتنی بر اصول انقﻼب سفید بود.در این راستا با تشکیل سپاه دانش براساس اصل ششم اصول انقﻼب سفید، گسترش سوادآموزی در روستاهای کشور در دستور کار مشترک وزارت فرهنگ و جنگ قرار گرفت. طبق این اصل، افراد دیپلمه میتوانستند خدمت سربازی و نظام وظیفه خود را بعد از یک دوره کوتاه آموزش نظامی و روش تدریس، در روستاها به آموزش و سوادآموزی روستاییان بپردازند. البته بعد از مدتی کوتاه حوزه مأموریتی سپاهیان دانش گسترش یافت و فعالیتهای عمرانی در روستاها را نیز شامل شد. به اقتضای این مأموریتها، مراکز و نهادهای چندی برای تقویت سپاهیان دانش اعم از علمی، نظارتی، تدارکاتی و ... تأسیس شد. این مقاله با بهرهبرداری از منابع کتابخانهای با محوریت اسناد، بهویژه صورتمذاکرات و مصوبات شورایعالی فرهنگ/ آموزشوپرورش و به روش توصیفی ـ تحلیلی حاکی است که سپاهیان دانش در طی یکدههونیم فعالیت خود در روستاهای کشور موفق شدند نهتنها در سوادآموزی روستاییان، بلکه درعرصه تحوﻻت فرهنگی، اجتماعی و حتی اقتصادی دستاوردهای مفیدی داشته باشند.

کلمات کلیدی