در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر میزان مصرف تلویزیون داخلی و ماهواره ای بر اعتماد اجتماعی پرداخته شده است. روش پژوهش در این تحقیق از نوع پیمایشی و برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه استفاده شده است. جامعه ی آماری تحقیق شامل افراد 18 سال و بالاتر است که در زمان تحقیق در شهر بندرعباس سکونت داشته اند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر و شیوه ی نمونه گیری نیز خوشه ای چند مرحله ای است. داده های پژوهش نیز به کمک نرم افزار SPSS و با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین میزان تماشای تلویزیون داخلی و اعتماد رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد اما میزان تماشای تلویزیون ماهواره ای با اعتماد اجتماعی رابطه ی معکوس دارد. میانگین اعتماد اجتماعی کل در زنان بیش از مردان است. اما این تفاوت به لحاظ آماری معنادار نیست. در میان ابعاد متغیر اعتماد اجتماعی رابطه ای سن با بعد اعتماد و سن رابطه معناداری مشاهده نشده است. همچنین ابعاد اعتماد نهادی و اجتماعی کل با درآمد رابطه ی منفی و معناداری دارد. نتایج بررسی اثرات مستقیم و نامستقیم متغیرهای مستقل بر وابسته نشان می دهد بیشترین تاثیرگذاری آثار مستقیم و کلی متغیرهای مستقل بر وابسته به ترتیب مربوط به تماشای تلویزیون داخلی و سن است.

کلمات کلیدی