شوک های بهره وری یکی از مهم ترین عوامل مؤثر بر تصمیمات بنگاه ها در تعیین سطح بهینه نهاده های تولید هستند. شوک های بهره وری غیرقابل مشاهده، با ایجاد مسائل انتخاب و همزمانی، باعث می شوند که برآوردگرهایی مثل حداقل مربعات معمولی، برآوردهای تورش داری را در مورد ضرایب نهاده های تابع تولید ارائه کنند. اما در روش لیوینسون و پترین برای برآورد ضرایب نهاده های تابع تولید، از نهاده های واسطه ای به عنوان متغیر جانشین استفاده می شود و چنین استدلال می شود که بنگاه ها به هنگام مواجهه با شوک های بهره وری، نهاده های واسط های توسط بنگاه تعدیل خواهند شد . در این روش بر اساس کنترل ناپارامتریک غیرخطی شوک های بهره وری می توان به برآوردهای بدون تورشی از ضرایب نهاده های تابع تولید دست یافت. به 1387 برای برآورد تابع تولید گندم با روش های حداقل مربعات معمولی، اثرات منظور بررسی این فرضیه، از داده های 11 استان منتخب طی دوره 1379 تصادفی و لیوینسون و پترین استفاده شده است. بر اساس نتایج تحقیق، در روش حداقل مربعات معمولی، ضرایب برآوردشده برای نهاده های آب و کود به سمت بالا تورش دار هستند و نهاده سرمایه با تورش به سمت پایین برآورد شده است. بنابراین برای کنترل تورش ناشی از مسائل همزمانی و انتخاب،باید از روش های ناپارامتریک برای مدل سازی شوک های بهره وری غیرقابل مشاهده استفاده شود . به علاوه نتایج نشان می دهند که واکنش به شوک های بهره وری در مزارع تولید گندم استان های منتخب، از طریق تعدیل در تقاضای نهاده ها انجام می شود و همبستگی معنی داری میان تعدیل نهاده ها و شوک های بهره وری وجود دارد.

کلمات کلیدی