مقدمه: BDNF نقشی حیاتی در القاء و نگهداری حافظه و یادگیری دارد. وجود پلیمورفیسم تک نوکلئوتیدی val66met در کدون 66 ژن BDNF منجر به اختلال در بیان آن می شود. با توجه به تفاوت در اصول عصبی به کارگرفته شده در طول فرایند تحکیم سازی حافظه حرکتی با اصول مربوط به دوره تمرین (اکتساب)، و نیز اثر BDNF روی هردو این فرایندها، هدف از تحقیق حاضر بررسی این موضوع است که این پلیمورفیسم چه تاثیری بر اکتساب و تحکیم سازی حافظه حرکتی، در فرایند یادگیری حرکت پرتابی خواهد داشت. مواد و روش ها: بدین منظور 100 دانشجو از دانشگاه های شهر کاشان (میانگین سنی 20/2±60/21) به صورت تصادفی انتخاب شدند و پس از خونگیری، استخراج DNA ژنومیک، انجام واکنش زنجیره پلی مراز(PCR)، تایید صحت محصول PCR با استفاده از ژل الکتروفرز 5/1درصد، و در نهایت تعیین توالی با استفاده از آنالیزگر ABI PRISM 7000 Sequencing، 46 نفر از آنها فاقد چندریخیتی val66met، و 54 نفر از آنها تحت تاثیر این پلیمورفیسم (حامل متیونین) شناسایی شدند. 10 نفر از افراد هردو گروه ژنتیکی (یعنی 20 نفر)، پس از اجرای پیش آزمون، به 6 جلسه تمرین پرتاب بک هند توپ بیسبال پرداختند و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین به اجرای آزمون یادداری اول، و 96 ساعت پس از آن به اجرای آزمون یادداری دوم پرداختند. یافته ها: نتایج نشان داد تفاوتی بین حاملان متیونین و افراد فاقد چندریختی در اکتساب و آزمون یادداری اول نیست. با اینحال حاملان متیونین در آزمون یادداری دوم به صورت معناداری ضعیف تر از افراد فاقد چندریختی بودند. نتیجه گیری: این نتیجه شاید نشان دهنده این موضوع باشد که تاثیر پلیمورفیسم val66met بر یادگیری حرکتی در مرحله تحکیم سازی حافظه حرکتی بیشتر از مرحله اکتساب باشد.

کلمات کلیدی