در این مقاله عوامل قیمتی و غیر قیمتی موثر بر سطح زیر کشت چغندر قند با استفاده از الگوی لگاریتمی و داده های مقطع زمانی 195 تولید کننده چغندر قند استان خراسان در سال 1382 که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شده اند ، بررسی شده است. روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده است. نتایج مطالعه نشان داد که عیار چغندر قند، نوع بذر مصرفی، عملکرد سال قبل چغندر و نوع سیستم آبیاری بیشترین تأثیر مثبت، و فاصله تا مراکز تبدیل و سن کشاورزان بیشترین تأثیر منفی بر سطح زیر کشت چغندر قند داشته اند . با توجه به یافته ها، مکان یابی مناسب واحدهای فرآوری، بازنگری در مأموریت های ترویجی و تدوین نسخه های ترویجی مطلوب با قدرت تأثیر گذاری بالا، توزیع بذرهای اصلاح شده پلی ژرم با قدرت تولید عیار بالاتر، قیمت گذاری مناسب بر اساس عیار و میزان تفاله تولیدی به عنوان راهکارهای مطالعه ارائه شده است.

کلمات کلیدی