سوخت های سنتزی شامل محصولات هیدروکربنی است که از منابع نفت خام تهیه نشده و از این رو به نوعی سوخت های تجدید پذیر به شمار می روند. فرآیند فیشر- تروپش یکی از راههای تهیه سوختهای سنتزی است که در آینده مهمترین مسیر تولید انرژی مورد نیاز از منابع غیر نفت خام به شمار خواهد رفت. این فرآیند در سه مرحله کلی، تهیه گاز سنتز، سنتز فیشر – تروپش و ارتقاء کیفیت محصولات به انجام می رسد. گاز سنتز را می توان از هر منبع کربنی نظیر گاز طبیعی، زغال سنگ و زباله ها و پسماندهای شهری، کشاورزی و صنعتی تهیه نمود. منابع کربنی که علاوه بر کربن، هیدروژن نیز در ساختار آنها موجود باشد، مناسبتر بوده و بازده فرآیند تهیه گاز سنتز را افزایش می دهد، اما اگر منبع کربنی فاقد هیدروژن باشد آنگاه می توان از بخار آب به عنوان هیدروژن، همراه آن استفاده نمود. تبدیل گاز سنتز به هیدروکربورهای سنگین تر اصطلاحا سنتز فیشر – تروپش نامیده شده که در واقع مهمترین بخش از زنجیره تهیه سوختهای سنتزی را تشکیل می دهد. در این مرحله گاز سنتز به هیدروکربنهای سنگین تر که اغلب پارافینهای خطی با زنجیره‌های بلند هستند تبدیل می‌شود. در مرحله آخر، محصولات سنگین سنتز بر حسب نوع نیاز توسط فرآیند‌هایی نظیر ایزومریزاسیون و هیدروکراکینگ تبدیل به نفتا، بنزین، دیزل و گاز مایع می‌شوند